“Çox incimişəm, əməyimə lazımı qiymət verilmədi, ona görə də...”

-Bəli, sizinlə tamamilə razıyam! Çox əfsuslar olsun ki, gecə-gündüz sevdiyin işlə məşğul olaraq, əmək sərf etdiyin, bəzən işin çoxluğundan ailənə diqqət ayıra bilməyərək özünə və ailənə ziyan vuraraq can qoyduğun sənətinə dəyər, qiymət verilmir. Bu zaman sənətkarlar çox məyus olurlar. Mən çox incimişəm! Elə müğənnilər var ki, onlar teatrlarda, dövlət qurumlarında, konsertlərdə iştirak etmədən, təcrübələri çox az ola-ola bilmirəm necə olur ki, fəxri adlar ala bilirlər?! Bu əməyi böyük olan sənətçilərə qarşı çox böyük ədalətsizlikdir! Mənim sənətdəki tərcümeyi-halım zəngindir. Rəşid Behbudov məktəbi görmüş bir sənətkaram! Xarici ölkələrin böyük səhnələrində Azərbaycan musiqi mədəniyyətini uzun illər təbliğ etmişəm. Rəşid Behbudov dünyasını dəyişəndən sonra isə Azərbaycan Dövlət Muğam Teatrında baş solist kimi fəaliyyətimi davam etdirmişəm. Gülarə Əliyevanın dəvəti ilə uzun illər “Dan ulduzu” instrumental ansamblında çalışmışam. Səs yazılarım AZTV-nin radio və televiziyasının arxivlərində, “Qızıl Fond”-da qorunub saxlanılır. Mən istəyirəm ki, aidiyyatı qurumlar əməyimə lazımı qiyməti, dəyəri versinlər. Nəhayət “xalq artisti” fəxri adına layiq görülmək istəyirəm. Bununla da musiqi mədəniyyətimizə daha çox töhfələr vermiş olaram.

-Xeyr! O dövr bu dövrlə müqayisəyə belə gəlməz! Çünki mən sənəti seçib gələndə bu sahədə tamam başqa abu-hava var idi. O dövrdə efirlərdə yalnız istedadlı və böyük sənətkarları görürdük. Məsələn, Şövkət Ələkbərova, Rübabə Muradova, Zeynəb Xanlarova, Elmira Rəhimova, Sara Qədimova, Yaqub Məmmədov, Əlibaba Məmmədov, İslam Rzayev, Arif Babayev, Əbülfət Əliyev, Qulu Əsgərov və s. Bu sənətkarların səsləri və ifaları bir-birinə bənzəmirdi. Hər biri ayrı-ayrılıqda bənzərsiz idilər. Amma bugünki gün hamının səsi, ifaları bir-birinə bənzəyir, ayırmaq mümkün deyil ki, oxuyan kimdir? Görünüşlərini isə demək istəmirəm.. Bir sözlə şablondurlar. İş orasındadır ki, onlar hər gün çox asanlıqla efirlərdə görünürlər. Bir az da irəli gedib tamaşaçı zövqünü korlayırlar. Bilirsiniz ki, efirlər ödənişlidir. Səsin var, yoxdur, fərq etməz! Pulunu ver, çıx tamaşaçıların zövqünü korla! Bir çoxunun da musiqi savadı yoxdur. Elə bir dövrə gəlib çıxmışıq ki, kim istəyirsə oxuya bilər. Oxuyur da. Müğənnilik sənəti çox ucuzlaşıb! Bu da məni və bir çox tamaşaçıları məyus edir.

-Mən bir neçə illərdir ki, efirlərdən imtina etmişdim. Düşünürdüm ki, insanlar artıq məni unudub. Amma sən demə yanılmışam. Görürdüm ki, sosial şəbəkələrdə tanımadığım insanlar mənim ifalarımı paylaşır. Onların mənim haqda yazdığı rəyləri oxuduqca qəhər məni boğurdu, göz yaşlarıma qərq olurdum. Bu illər boyu məni gözəl xalqım yaşatdı. Onlar mənim səhnəyə qayıtmağımı dönə-dönə xahiş edirdilər. Məni dəstəkləyən insanlara öz təşəkkürümü bildirirəm. Məhz onların sevgisinə görə 15 il fasilədən sonra yenidən bu il səhnəyə qayıtdım. Pərəstişkarlarımın sözünü yerə salmadım. Artıq 4 aydır ki, “Xalqın səsi” və “Toylar kraliçası” layihələrində münsif kimi iştirak edirəm. Bir çox telekanallar məni verilişlərə dəvət edirlər. Efir vasitəsilə bütün telekanallara söz verdim ki, sentyabr ayından yeni ifalarımla tamaşaçı qarşısına çıxacam. Sözümün üstündə dayanıb yeni-yeni mahnılarımla pərəstişkarlarımı sevindirəcəm.

-Əlbəttə ki, bayaq dediyim kimi efirlərə qayıtmağımı xahiş edirdilər. Görün mən necə xoşbəxt insanam? Müğənni var ki, 3 ay efirə çıxmır, yada düşmür. Amma 15 il efirə çıxmayasan və səni bu qədər insan axtara! Təsəvvür edirsiniz bu necə hissdir? Mən onlara bir daha təşəkkür edirəm ki, məni unutmadılar, əksinə yaşatdılar.

-Mən qərar verəndə ki, artıq bu sənəti tərk edirəm, “hələlik” deməmişdim, düşünürdüm ki, artıq birdəfəlik gedirəm. Çünki çox incikli idim. Səbəbi isə mənə qarşı olan diqqətsizlik idi. Amma inanıram ki, 46 illik zəngin sənət fəaliyyətim nəzərə alınacaq və nəhayət “xalq artisti” fəxri adına layiq görüləcəm. Çünki biz ədalətli dövlətdə yaşayırıq və dövlət də hər kəsin əziyyətinə qiymət verir. Dövlətim tərəfindən bu arzuma çatacağıma əminəm!

-Bu suala görə sizə dərin təşəkkürümü bildirirəm. Çünki bu mövzu mənim yaralı yerimdir. Tədbirləri təşkil edən təşkilatçılar ki, var onların həmin dahi sənətkarlar haqda heç bir anlayışı yoxdur. Onlar sadəcə tədbiri keçirmək xatirinə tədbir keçirirlər. Amma heç maraqlanmırlar ki, bu dahi sənətkar kimlərlə çalışıb? Rəşid Behbudovu heç həyatda görməyən, onun sənət məktəbi haqda heç bir məlumatı olmayan müğənnilər onun haqda nə danışa bilərlər? Mənim Rəşid Behbudov haqda çox xatirələrim var. Təəssüflər olsun ki, bunları tamaşaçılara çatdıra bilmirəm. Çünki onunla bağlı tədbirlərə dəvət almıram. Dəvət alanlar isə ora gəlib heç bir şey danışa bilməyənlərdir. Eləcə də “Dan ulduzu” ansamblının rəhbəri Gülarə xanım haqda.. Onun haqda danışmağa elə bir müğənnilər efirlərə dəvət olunur ki, hansı ki, onlar heç bu ansamblın solisti olmayıblar. Gülarə xanımla mən bacı münasibətində olmuşam. 10 ildən artıq bu ansamblda solist çalışmışam. Bütün səs yazılarım “Qızıl Fond”-da qorunub saxlanılır. Bu sənətkarlar haqda lazımı məlumatları tamaşaçılara çatdırmaq üçün onlarla birbaşa ünsiyyətdə olan insanları efirlərə, tədbirlərə çağırmaq lazımdır.

-Bu suala dolayısı yolla öncəki suallarınızda da cavab vermişəm. O vaxt istedadlı müğənnilər efirə buraxılırdı. Dövlət Televiziyasının direktoru, rəhmətlik Elşad Quliyev musiqi savadı, diplomu olmayan müğənniləri efirə buraxmırdı. Ona görə də qayda-qanun var idi. Bugünki kimi efirlərdə çıxıb ağzına gələni danışan, şəxsi həyatları ilə biyabırçılıqlar edən müğənniciklər ortaya çıxmırdı. Buna icazə verilmirdi. Bu gün efirdə kim ağzına nə gəldi danışır. Məni və tamaşaçıları dəhşət bürüyür! Tək müğənnilər deyil, bir çox aparıcılar da var ki, dünyagörüşləri, savadları sıfırdır. Elə bil ki, küçədə oturub kiminləsə qeybət edirlər. Bu efirdir! Necə efirdə belə şeylər danışmaq olar? Həmin verilişlərə çıxan müğənnilər də elə o səviyyədədir! Mən inanıram ki, nə vaxtsa bu biyabırçılıqlara son qoyulacaq. İnşallah ki, haqq-ədalət öz yerini tapacaq və tamaşaçılar da efirlərdə istedadlı və tərbiyəli müğənnilər görəcəklər! Amma bütün bunlarla yanaşı təqdirəlayiq layihələr, ifaçılar da var. Artıq bir neçə ildir Heydər Əliyev Fondunun təşkilatçılığı ilə Muğam müsabiqəsi keçirilir. Bu möhtəşəm layihə böyük tamaşaçı kütləsi toplayıb. Tamaşaçılar səbirsizliklə efir qarşısında oturub layihəni gözləyirlər. Bu müsabiqənin nəticəsidir ki, çox istedadlı muğam ifaçıları xalqımız tərəfindən tanınıb və sevilirlər. Bu işdə bizim xalq artistlərimiz-Səkinə İsmayılova, Mələkxanım Əyyubova, Mənsum İbrahimov və s. sənətkarların əməyi böyükdür. Sağ olsunlar muğam, təsnif və xalq mahnılarını unudulmağa qoymurlar, onları yaşadırlar. Yeni-yeni istedadlar üzə çıxır, istedadsızlar isə nisbətən kölgədə qalırlar. Bu layihəyə görə əlbəttə ki, öz adımdan və bütün musiqisevərlər, muğamsevərlər adından çox dəyərli və əziz, Birinci Vitse Prezidentimiz Mehriban xanım Əliyevaya öz təşəkkürlərimi bildirirəm.

-Bürcüm tərəzidir. Həmişə ədalət tərəfdarıyam. Ədalətsizliklər görəndə bu məni həyatda elə məyus edib, üzür ki.. Deməzdim ki, başıma bəlalar gəlib, amma xoşagəlməz hallarla arabir qarşılaşıram. Amma insanlar müxtəlif xarakterlidir, dünyaya müxtəlif baxışlarla baxırlar. Çalışıram ki, bəzi qeyri-adekvat adamları yola verim. Amma çox istəyirəm ki, həyatda normal anlayışlı, adekvat insanlarla qarşılaşım. Əfsuslar olsun ki, bir çox şeylər bizdən asılı deyil. Nə etmək olar? Hər bir insanın dilində onunla danışmağı da bacarmaq lazımdır.